Spuni, meiri spuni

Reykjavíkurbréfið fjallaði um spuna. Hvernig með því að endurtaka sama hlutinn nógu oft sé hægt að búa til nýjan sannleika. Dæmi um slíkan spuna má sjá í grein Dofra Hermannssonar þegar hann ýjar að því í Morgunblaðsgrein að ástæða fyrir stoppi í Þingeyjarsýslum sé að Alcoa sé og hafi ekki verið sú alvara með verkefninu á Bakka sem menn hugðu. Staðreyndin er hinsvegar sú að verkefnið er stopp útaf stjórnsýslu ákvörðun umhverfisráðherra Samfylkingarinnar.  Sú ákvörðun veldur því að ekki er hægt að semja um orkusölu í Þingeyjarsýslum.

 Enn forystumenn Samfylkingarinnar hafa ákveðið að snúa sig útúr þessum vanda með því að klifa sífellt á því að Alcoa dragi lappirnar, sé ekki alvara o.s.frv. Tilgangurinn með þessum skrifum er að búa til nýjan sannleika sem hentar pólitískum hagsmunum flokksins. Ég bloggaði um þetta fyrir nákvæmlega mánuði.  Staðreyndin er hinsvegar sú að hefði verið unnið að fullum heilindum með Alcoa að verkefninu á Bakka væri það komið á framkvæmdastig.

 Þá er ný viljayfirlýsing milli sveitarfélaga í Þingeyjarsýslum og ríkisins túlkuð eins og fyrst núna hafi menn fengið þá hugmynd að ræða við aðra orkukaupendur. Það er ekki raunin,  enda hefur ekki verið í gildi viljayfirlýsing milli orkuframleiðslufyrirtækjanna við Alcoa í meira en ár. Að sjálfsögðu hafa fyrirtækin kannað aðra möguleika til orkusölu, reyndar án þess að finna áhugasama kaupendur.