ICESAVE enn og aftur

Alltaf verður augljósara að hafna beri ICESAVE samningnum. Allt frá því að gengið var frá samningnum í vor þá hefur tenging hans við umsókn um inngöngu í ESB verið augljós. Virðist vera sem megin ástæða fyrir slökum samningi hafi verið löngun Samfylkingarinnar til að koma umsókn um inngöngu í ESB inn á borð ráðherraráðsins í júlí. Klára varð því samninga um ICESAVE með hraði með þekktum afleiðingum.

Öll þvingunin í kringum samninginn og algjört getuleysi ríkisstjórnarinnar við að halda frami málstað okkar sker í augu. Draumurinn um inngöngu í ESB kemur í veg fyrir að hægt sé að mæta málinu af hörku. Fyrir þá sem hafa verið þeirrar skoðunar að skynsamlegt sé að kanna kosti inngöngu í Evrópusambandið þá er allur ferill málsins hörmulegur. Vegna frammistöðu stjórnarinnar er málstaður þeirra sem telja að aðild að Evrópusambandinu sé ein forsendan fyrir efnahagslegri endurreisn að fara í vaskinn.

Það er allt að því spaugilegt að lesa fréttir í dag sem flytja okkur þær ekki fréttir að Hollendingar ætli ekki að segja upp samningnum. Hverjum datt það í hug að Hollendingar segi upp samningnum áður en fullreynt er að hann verði samþykktur. Hagsmunir þeirra af því að við tökum á okkur skuldbindingar Landsbankans eru miklu meiri en svo að þeim detti það í hug.